Monument 14. Odcięci od swiata

Zabrałam się za tę książkę pełna nadziei. Spodziewałam się powiewu świeżości w utartym temacie i może go dostałam jednak przyniósł ze sobą też nudę. Mogły być wybuchy, krew, kłótnie no nie wiem coś spektakularnego jednak dostałam tylko zwykłe życie nastolatków w supermarkecie. Kilka wiadomości o tym jak jest na zewnątrz i początek to na tyle wydarzeń z "końca świata".

Fabuła kręci się wokół nastolatków jak i dzieci zamkniętych w budynku. Każdy ma własny charakter, wyraźne cechy, które odróżniają go od innych. Każdy na swój sposób przeżywa sytuacje, w której się znalazł. I historia mogłaby być naprawdę ciekawa jednak autorka nie wykorzystała potencjału tego pomysłu. Nudziłam się przez całą książkę. Zwykła sielanka. Tak jakby wcale nie było końca świata. Przecież są odcięci od świata jak mówi tytuł jednak liczyłam na coś więcej. Męczyłam się z tą książką kilka dni wymyślając jakąkolwiek wymówkę aby jej nie czytać. Jednak się uparłam i doczytałam do końca. Nie mam pojęcia czy sięgnę po kolejną część.

Bohaterowie, mimo że są różni to z żadnym nie połączyła mnie nić porozumienia. Nie zżyłam się z nikim ani nikomu nie dopingowałam. To jest ogromny minus. Główny bohater to taki życiowy nieudacznik. Pogorszyły mu się relacje z bratem to zamiast walczyć o braterską więź to on się nad sobą użala. Podoba mu się dziewczyna, ale uważa, że był za nisko w szczeblu popularności, czyli łatwiej mówić, że za wysoki poziom na Jego nogi. Nie lubię takich ludzi. Reszta bohaterów też za bardzo mi nie przypadła do gustu. Może tylko Niko był w miarę ogarnięty z nich wszystkich. Ale z Jego ostatnią decyzją się nie zgadzam. Nic wam nie powiem. :)

A, więc jestem prawie pewna, że nie sięgnę po następną część, mimo , że słyszałam, iż są lepsze. Nie zachęcam do przeczytania, ale również nie mówię abyście zrezygnowali z tej książki. Wybór należy do was :)